Instellingen. Ziek word ik ervan. Grote, logge organisaties die nog een klantvriendelijkheid hebben uit het jaar nul. Frustratie met een hoofdletter F. Neem de belastingdienst. Netjes mijn kwartaalaangifte als freelance journalist en copywriter gedaan, netjes het bedrag naar de belastingdienst overgemaakt.
Krijg ik een maand later een brief van de Belastingdienst dat ik mijn aangifte btw niet heb ingediend, maar dat ik voor deze ene keer geen boete krijg. Maar bij een tweede keer gaat de teller lopen. Waaaaaat?
Maar de belastingmadam ziet het anders
Ik bellen natuurlijk. Ik uitleggen aan de mevrouw aan de andere kant van de lijn dat er sprake is van een misverstand. Ik heb wel degelijk aangifte gedaan, ik heb ‘m namelijk nog bewaard en uitgeprint en ik heb netjes betaald. Maar die ziet het anders. “Nee, wij hebben ‘m niet binnen dus u heeft geen aangifte gedaan”, zegt de belastingmadam.
“En mijn betaling dan?”, vraag ik. “Jaaaa, die hebben we binnen, maar u heeft geen aangifte gedaan.” Ik slik een vloek in en probeer rustig te blijven. “Ja, dat zei u net ook al, maar ik prefereer dat u dit in het vervolg van ons gesprek anders formuleert, namelijk dat U de aangifte niet heeft Ontvangen. Laten we ons tot de feiten beperken.” Ik ga altijd heel netjes praten als ik boos ben. Heel raar.
De zaken omgedraaid
“Nou mevrouw, als u het er niet mee eens bent dan kunt u bezwaar aantekenen en een brief schrijven.” De arrogantie. In Nederland ben je toch onschuldig tot het tegendeel bewezen is? En hier worden de zaken gewoon eventjes omgedraaid. Maar ik vecht door. “Mevrouw, ik heb de aangifte hier voor me staan, die kan ik u zo doormailen.” De belastingvrouw laat zich niet verleiden: “Nee, u zult toch echt alsnog aangifte moeten doen, want dat heeft u tot op heden nog niet gedaan.”
‘Moet ik het voor je spellen?’
Inmiddels ben ik paars aangelopen en mijn dure taal is op. “Luister nou eens”, verhef ik mijn stem, “moet ik het voor je spellen? IK HEB WEL AANGIFTE GEDAAN. Hoe weet ik anders welk bedrag ik aan jullie moet overmaken? Want dat hebben jullie wel binnen, zei je net. Bovendien kun je de aangifte pas opslaan en uitprinten nadat je aangifte hebt gedaan dus hoe verklaar je dat ik de aangifte hier voor me heb?”
Ik heb nu zoveel goede argumenten genoemd. Hier kan ze gewoon niet om heen. “Ja, mevrouw, dat kunt u nu wel zeggen, maar.” Wat? Wil ze er nu nog niet aan. “Nee, niks maar, ik kan het je ook nog laten zien. Wat is je mailadres dan mail ik het even door.”
Aaargh.. Ik doe wel OPNIEUW aangifte
“Nee, zo werkt het niet mevrouw, u zult toch alsnog aangifte moeten doen.” Even overweeg ik de dame door de telefoon te trekken, met mijn hele kantoorinrichting door de kamer te gooien of gewoon heel hard in haar oor te gillen.
Klik. Ik heb opgehangen, ik heb hoofdpijn, pijn in mijn buik en ik ben het helemaal zat. Laat die belastingdoos én die bezwaarbrief maar zitten, laat ik maar de wijste zijn. Ik doe wel gewoon OPNIEUW aangifte bij de Belastingdienst. Dat is dan misschien niet leuker, maar wel een stuk makkelijker.
Spreekt mijn schrijfstijl tot uw verbeelding?
Kijk dan eens onder diensten wat ik voor u kan betekenen!